15 november 1902, Brussel. Leopold II en zijn gevolg verlaten de mis in drie koetsen. De Italiaanse anarchist Gennaro Rubino probeert vanuit de juichende massa de koning te doden maar zijn revolver blijft haken in de voering van zijn jas. Twee kogels verbrijzelen een raampje van de verkeerde koets. Leopold II gaat de geschiedenis in als koloniale CEO en Rubino verdwijnt in de cel en uit het collectief geheugen. Kans gemist.
De mens Rubino,een inefficiënte machine vol ingebouwde constructiefouten. Gevangen in een even onvolmaakte machine van politieke, sociale en emotionele omwentelingen. Gemislukt is een voorstelling over gemiste kansen en over de kunst van het falen. Drie doorwinterde spelers, Marijke Pinoy, Aurelie di Marino en Ali Can Ünal, vogelen samen uit hoe Rubino het moment van zijn mislukte aanslag bereikt. Als een herinneringsmachine die langs alle kanten knarst en knettert, (re-)construeren zij de levensloop van een verliezer. Bepaald door zijn afkomst, zijn wanhoop, zijn idealen en zijn grootheidswaan.
Gemislukt maakt zich vrolijk in het gebrek van de gek. Als tegengif voor almacht en efficiëntiedwang. Een muzikale en theatrale klucht over idealisten, opportunisten, anarchisten - en vergeten vrouwen.
CREDITS
Tekst en regie: Tom Dupont
Spel: Marijke Pinoy, Aurelie di Marino, Ali Can Ünal
Muziek: Karen Willems, Marc De Maeseneer
Dramaturgie: Bart Capelle
Regie-assistentie: Belachew Bila
Coaching: Haider Al Timimi
Kostuums: Marij de Brabandere
Licht: Jonas Lambrigts
Geluid: Niels Vanherpe
Productie: Antigone
Coproductie: Perpodium
Met de steun van: Literatuur Vlaanderen en de Tax Shelter van de Belgische Federale Overheid
Tom Dupont (°1977) is auteur, dramaturg en regisseur. Sinds 2004 is hij verbonden aan Antigone, waar hij producties creëert voor zowel jongeren als volwassenen. Daarnaast werkte hij samen met Bronks en Studio Orka aan verschillende jeugdvoorstellingen.
In de filmwereld was Dupont scenarist van de langspeelfilms Cargo en Offline, en schreef hij mee aan de televisieseries Albatros en Grond. Zijn werk behandelt vaak maatschappelijke thema's en complexe familiebanden, terugkerende onderwerpen in zijn verhalen. Dupont staat bekend om zijn toegankelijke stijl, waarin hij tragikomische en absurde elementen verweeft. Hij schrijft over existentiële thema’s van het leven, zoals de fascinatie voor het normale en het abnormale, het verlangen om anders te zijn, en de onvolmaaktheid van de mens. Zijn werk weet op treffende wijze universele menselijke ervaringen en worstelingen te verwoorden.
